روند تخریب کیسه های تخریب پذیر چیست؟

روند تخریب از کیسه های تخریب پذیر شامل تجزیه این کیسه ها به ترکیبات ساده تر از طریق فرآیندهای طبیعی محیطی است. با این حال ، توجه به این نکته حائز اهمیت است که فرآیند تخریب خاص بسته به ماده و فرمولاسیون کیسه زیست تخریب پذیر می تواند متفاوت باشد. در اینجا یک مرور کلی از فرآیند تخریب برای کیسه های تخریب پذیر آورده شده است:

قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی: کیسه های تخریب پذیر برای تجزیه در هنگام قرار گرفتن در معرض عوامل مختلف محیطی مانند نور خورشید ، رطوبت ، اکسیژن و فعالیت میکروبی طراحی شده اند. این عوامل روند تخریب را آغاز و تسریع می کند.

هیدرولیز: در صورت وجود رطوبت (آب) ، پیوندهای شیمیایی موجود در زنجیره های پلیمری کیف تخریب پذیر شروع به شکستن می کنند. این فرایند هیدرولیز نامیده می شود. مولکول های آب به ساختار کیسه نفوذ می کنند و باعث تضعیف آن می شوند و در نهایت به قطعات کوچکتر می پردازند.

عمل میکروبی: میکروارگانیسم ها ، مانند باکتری ها ، قارچ ها و آنزیم ها ، نقش مهمی در تخریب کیسه های تخریب پذیر دارند. این میکروارگانیسم ها اجزای ارگانیک کیف را به عنوان منبع انرژی مصرف می کنند و زنجیره های پلیمری را به ترکیبات ساده تر تجزیه می کنند. این فعالیت میکروبی به ویژه در تنظیمات طبیعی که میکروارگانیسم ها به وفور وجود دارد ، از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تکه تکه شدن: از آنجا که زنجیره های پلیمری کیف به مولکول های کوچکتر تقسیم می شوند ، کیسه به تدریج تمامیت ساختاری خود را از دست می دهد. این منجر به تکه تکه شدن کیسه به قطعات کوچکتر می شود ، که می تواند تخریب میکروبی و شیمیایی را بیشتر تسهیل کند.

تبدیل به هوموس: اجزای تخریب شده کیسه های تخریب پذیر می تواند به مواد مانند هوموس تبدیل شود. هوموس یک ماده ارگانیک پایدار است که بخشی از خاک می شود و می تواند کیفیت آن را بهبود بخشد. این مواد بدون ایجاد آسیب طولانی مدت محیطی در اکوسیستم طبیعی ادغام می شوند .