مطمئناً ، فیلم های تخریب پذیر ، ضمن ارائه مزایای سازگار با محیط زیست ، در مقایسه با فیلم های پلاستیکی غیر تخریب پذیر سنتی محدودیت هایی در عملکرد دارند. برخی از محدودیت های متداول عبارتند از:
قدرت مکانیکی:
کاهش استحکام: فیلم های تخریب پذیر ممکن است در مقایسه با فیلم های پلاستیکی سنتی ، مقاومت و دوام کششی کمتری داشته باشند و بر مناسب بودن آنها برای برخی از کاربردهای خاص که نیاز به قدرت مکانیکی بالاتری دارند ، تأثیر می گذارد.
خصوصیات مانع:
عملکرد موانع متنوع:
فیلم های تخریب پذیر ممکن است خاصیت مانع مختلفی مانند مقاومت در برابر رطوبت و نفوذپذیری گاز داشته باشد. این خواص می تواند در مقایسه با فیلم های پلاستیکی معمولی کارآمدتر باشد و بر استفاده آنها در برنامه های خاص بسته بندی یا ذخیره سازی تأثیر بگذارد.
ماندگاری:
ماندگاری کوتاه تر: به دلیل ماهیت تخریب پذیر آنها ، این فیلم ها ممکن است ماندگاری کوتاه تری داشته باشند ، که به طور بالقوه استفاده از آنها را برای ذخیره طولانی مدت محصولات خاص محدود می کند.
حساسیت به شرایط محیطی:
حساسیت به دما: برخی از فیلم های تخریب پذیر می توانند نسبت به تغییرات دما حساس باشند و بر عملکرد آنها در شرایط شدید دما تأثیر می گذارد.
مقاومت در برابر آب:
کاهش مقاومت در برابر آب: فیلم های تخریب پذیر ممکن است در مقایسه با پلاستیک های سنتی مقاومت کمتری داشته باشند ، و کاربردهای آنها را در جایی که مقاومت زیاد در آب لازم باشد محدود می کند.
هزینه های تولید:
احتمالاً هزینه های بالاتر: هزینه های تولید فیلم های تخریب پذیر ممکن است به دلیل استفاده از مواد تجدید پذیر یا فرآیندهای تولید خاص بیشتر باشد.
الزامات دفع:
نیازهای خاص دفع: فیلم های تخریب پذیر اغلب به شرایط دفع خاص مانند امکانات کمپوست نیاز دارند و ممکن است در سیستم های استاندارد مدیریت پسماند به طور مؤثر تخریب نشوند.
برنامه های محدود:
استفاده محدود:
فیلم های تخریب پذیر ممکن است به دلیل محدودیت در استحکام ، خاصیت سد یا سایر جنبه های عملکردی ، برای همه برنامه ها مناسب نباشد و محدود کردن استفاده از آنها در صنایع یا محصولات خاص باشد.
تنوع عملکرد:
ناسازگاری در عملکرد: مواد مختلف تخریب پذیر ممکن است بر اساس شرایط محیطی متفاوت عمل کنند و منجر به تغییر در نرخ تخریب و خصوصیات عملکردی شوند.
با پیشرفت فناوری و تحقیقات در مواد تخریب پذیر ، تلاش برای غلبه بر این محدودیت ها انجام می شود. محققان در تلاشند تا خصوصیات مکانیکی ، ویژگی های مانع و عملکرد کلی فیلم های تخریب پذیر را برای گسترش مناسب بودن خود برای طیف وسیع تری از برنامه ها بهبود بخشند و هدف آنها رقابتی تر با فیلم های پلاستیکی سنتی است .